“Sebastopolis” en “The Landing, 11” waren de titels van de eerste twee albums van de Belgisch-Limburgse muzikant en geluidskunstenaar Marc Debroey alias ‘Sebastopol’. Hij maakt voornamelijk instrumentale elektronische soundscapes die onder het label ‘ambient music’ thuishoren. Dat is dan ook wat nu opnieuw te horen valt op zijn derde plaat “Moondust And Black Stars”.

Daarop staan in totaal zes tracks waarvan er vijf een duurtijd tussen vijf en zeven minuten hebben en het slotnummer “Number Two” pas afklokt na bijna achttien minuten. Of er een correlatie is tussen de nummers en hun titels weten we niet echt. Wij kunnen alvast niet vaststellen waar de specifieke verschillen liggen tussen de tracks “Quadnic”, “Clair De Lune”, “A Long Way”, “Easy Life” en “Easy Life Party Two” op dit album.

Als wij de muziek op “Moondust And Black Stars” zinvol zouden willen aanbevelen, dan stellen we voor om deze cd op te zetten tijdens een rustig moment of bij het uitoefenen van meditatie of yoga. Het zijn de ideale geluiden om bij weg te dromen en om zelf een invulling te geven aan de woorden die in uw eigen leven bij dergelijke ruimtelijke klanken het best tot uiting kunnen komen.

Marc Debroey aka ‘Sebastopol’ speelt alle instrumenten zelf in op deze plaat, alhoewel we vermoeden dat dit beperkt is gebleven tot synthesizers of andere computergestuurde elektronica-instrumenten. In een vorig leven maakte Devroey deel uit van o.a. punkgroep ‘Indicators’, popgroep ‘Fats Garden’ en new wave-band ‘7 A Nou’, drie groepen die hun ‘moment de gloire’ beleefden in de jaren ’80.

De voor een filmsoundtrack uitermate geschikte muziekthema’s op “Moondust And Black Stars” passen perfect in het rijtje muziek die we uit het verleden kennen van artiesten als ‘Vangelis’, Jean-Michel Jarre of Brian Eno, de ‘elektronica-wizzard’ achter de mysterieuze sound van o.a. ‘Roxy Music’ en David Bowie.

(valsam)